De helft van 2022 is verstreken. Ik ga een blog schrijven over “gelukkige dingen” die het afgelopen half jaar zijn gebeurd in Waran Mizukuki-kai♪
Promotietest in maart
Er zijn 2 keer promotietest in een jaar bij Nihonshuji-gakkai (in maart en augustus). Als het hoofd van de klas inziet dat je voldoende niveau hebt, mag je het examen proberen.
Waran Mizukuki Kai heeft momenteel ongeveer 6-7 getalenteerde mensen. Examenopdrachten worden ongeveer vier maanden voor het examen gepubliceerd. Naast de maandelijkse opdrachten (wij noemen het Kyo-sho), zullen studenten die van plan zijn om examen te doen het behoorlijk druk hebben.
De studenten van Waran Mizukuki Kai zijn geen “Japanse sprekers”, dus de hindernissen zijn hoger dan voor Japanse studenten. Maar we streven ernaar om het examen te aaslag terwijl we “plezier hebben tijdens het afronden” waarderen. .
Met wat lossere begeleiding kun je wellicht slagen voor de 1e en 2e Dan examens. Ik geloof echter dat ze een hoger niveau zullen bereiken. Mijn strikte begeleiding is voor de voorbereiding wanneer ze de hogere examens uitdagen. Toch ben ik ontroerd door het feit dat iedereen moedigd is, een echt krachtig en prachtig werk serieus afmaakt.
De passerende norm is 70 punten. Zelfs 69 punten zullen mislukken. Het lijkt erop dat “70 punten” overeenkomt met “100 punten”. Dus als er “iets boven het gewone” is, krijg je een hoge score van 71 of 72 punten.
Geslaagd met een hoge score
De examens in maart zijn behoorlijk druk voor de deelnemers. Omdat ze de maandelijkse opdracht hebben en ook de Kakizoom-tentoonstelling. Toch was iedereen ongelooflijk gefocust en toonden ze hun kunnen, en ze slaagden allemaal! We hebben van iedereen een hoge score van 71 punten kunnen halen, behalve degenen die vanwege hun werk een beetje minder hebben geoefend. Het lijkt erop dat het harde werk van iedereen is erkend door de leraar van de juryleden. Sommige mensen denken dat ze de rang snel zullen verhogen. Ik denk dat het examen een kans is om verder te beseffen dat de kalligrafie verbonden is met de kern van het hart. Ik denk dat het belangrijk is. Als het resultaat in de vorm terugkomt, is er een onbeschrijfelijke indruk en ik ben echt dankbaar dat iedereen samen van die indruk kan genieten.
Ontving de Tokyo Art Association Award
Zoals ik in mijn vorige blog schreef (Beschrijving van de strijd om een werk voor Kakizome-tentoonstelling te maken), maakte ik me zorgen over het mailen van onze werken naar Japan vanwege de invloed van Corona. Het is dus een “snelle afwerking” geworden die nooit eerder heeft bestaan.
Vorig jaar won Li-chih Lin-san uit Taiwan de Tokyo Art Association Award, maar eerlijk gezegd dacht ik dat we de prijs dit jaar niet zouden winnen.
Maar wat! Dit jaar won Else van der Kanp-san(恵留誓）uit Nederland dezelfde prijs! !
In september van dit jaar gaat ze haar vijfde jaar als lid in. Ze is geslaagd voor de eerste dan en heeft haar vaardigheden steeds meer verbeterd, en ze is een van de veelbelovende personen.
In september van dit jaar gaat ze haar vijfde jaar als lid in. Ze is geslaagd voor de eerste dan en heeft haar vaardigheden steeds meer verbeterd, en ze is een van de veelbelovende personen.
Sachiko-san （幸子）heeft gekregen ‘ beste koze ‘, en Sylvia-san （銀羊）heeft gekregen ‘selectie ‘ .
Ik kon de vaardigheden van de studenten van Waran Mizukuki Kai voelen in de “vorm”, en terwijl ik terugkeek op het verleden, was ik vervuld van plezier. Echt betrouwbaar en trots. Daarnaast moet ik zelf mijn geest verstrakken en me wijden aan het lesgeven… Ik rechtte mijn nek en staarde naar het werk.
Dubbele cirkel van kana werk
Bij Waran Mizukuki Kai leren we kalligrafie uit het tijdschrift genaamd “Shu-ji Club (習字クラブ)”, uitgegeven door de Japanse Nihon Shuji Gakkai. Studenten leren elke maand een model dat bij hun niveau past en sturen een Sei-sho(=het beste werk) ter beoordeling naar het hoofdkantoor. U kunt uw jureringsresultaten op de Shu-ji Club zien, samen met uw namen. Goede werken krijgen een cirkel boven de naam van de auteur, uitzonderlijk goede werken krijgen een dubbele cirkel en een foto van de werken wordt gepubliceerd in de Shuji-Club.
Nihon Shuji Gakkai gebruikt een leeftijdsspecifiek modelleersysteem. Maar de studenten van Waran Mizukuki Kai, die geen Japans spreken, gaan in principe uit van modellen op kleuterschoolniveau. Afhankelijk van de promotie gaat het niveau van de basisschool naar de middelbare school. Tot het bereiken van het algemene niveau, is het niet onderworpen aan dubbele cirkelbeoordeling.
Wanneer je het algemene niveau bereikt, begin je de Kana-stijl te leren. Dus je zult 2 soorten Sei-sho’s afmaken (清書）elke maand (kana en grote kalligrafie). Het is natuurlijk dat het tijd kost om Hentaigana (変体仮名) te leren schrijven. Zelfs gewone Japanners kunnen het niet lezen. Maar stap stap voor stap verbetert iedereen.
Dit jaar verscheen de foto van Emile Nales-san’s Kana-werken.
Het is voor het eerst op de Waran Mizukuki Kai. Hij begon acht jaar geleden in de zomer lessen te volgen en heeft nu vooruitgang geboekt in één vak om de 2e dan te halen. Hij studeert ook Japans en foto’s van zijn potloodwerken zijn al eens eerder gepubliceerd.
Toen hij me vertelde dat zijn leraar zijn handschrift prees toen hij een cursus Japans in Japan volgde, was ik nog trotser op hem♪
En deze keer is het gepost met een penseel , en het is een Kana-works. Ik voelde me bijna tot tranen toe.
Op weg naar de tweede helft van 2022.
We zijn blij te kunnen melden dat alle lessen momenteel vol zitten. Na acht en een half jaar kon ik de “tips van kalligrafie-instructie” en “Nederlandse taal” een beetje begrijpen, dus begon ik beetje bij beetje te denken “ik wil reclame maken voor kalligrafie” met het idee om nog een klas te creëren .
Als eerste promotionele activiteit doe ik twee dagen mee aan “Kunst op Nienoord 2022” in het museum in het grote park “Nienoord” in Leek, gedurende twee dagen op 8 en 9 oktober!
Daar ben ik van plan om voor het eerst in mijn leven een “kalligrafiedemonstratie” te houden. Het is ook de eerste keer dat ik mijn eigen kalligrafiewerk die spontaan mezelf verkoop. Allereerst zal ik mijn best doen.
Ik zou blij zijn als mijn kalligrafiewerken goed zouden verkopen, maar bovenal zou ik het geweldig vinden als er meer mensen zouden zijn die interesse zouden hebben in kalligrafie.
Ik zal hierover op een later tijdstip berichten.
Elk jaar, van september tot het einde van het jaar, is het “als een pijl van licht”.
Met het gevoel van “once-in-a-lifetime kans”, zou ik me willen concentreren op het met z’n allen afmaken van het kalligrafiewerk, inclusief Kakizome-tentoonstelling in 2023.